“Verlies is een onderdeel van het leven. Laat het los en laat de tijd je helen.”

Loslaten doet zeer, pijn, kan hartverscheurend zijn. Maar loslaten is ook de grootste en mooiste vorm van liefde zijn die je voor je iemand kan hebben.

Als je iemand kan en durft los te laten, vertrouw je hem ten volste. Je geeft hem over aan zijn eigen leven. Of in het andere geval aan gene zijde. Je vertrouwt erop dat het goed komt in beide gevallen.

Voor jezelf is het vaak moeilijker, je zult door de pijn en het verdriet heen moeten. Afscheid nemen is een beetje sterven. Maar dit wordt geheeld door de tijd. Er blijft een litteken, daar is niets aan te doen. Maar, net als bij elk litteken, het heeft ook herinneringen en aan ons is te bepalen wat die herinneringen zijn. Mooi en liefdevol of verdrietig en pijnlijk.

Mijn littekens zijn mooie herinneringen aan iedereen die ik verloren heb, maar staan ook voor de veranderingen in mijn leven die ik meegemaakt hebt of moest meemaken. Veranderingen die mij gemaakt hebben tot de persoon die ik ben, dat geldt ook voor jou.

Laat de littekens op jouw ziel en/of lichaam mooie herinneringen zijn en wees er trots op dat je ze hebt, ze hebben jou, of het nu pijnlijk was, verdrietig of mooi, gemaakt tot het prachtige mens dat je nu bent.

Namasté