Woestijn

‘Graaf diep om inspiratie en de waarheid te vinden. Het is tijd om veerkrachtig te zijn en je aan te passen.’

Weet je, een woestijn is één dorre zandvlakte, waar niets groeit behalve op plekken waar water te vinden is. Dat water maakt de woestijn daar vruchtbaar en daar wonen ook mensen. Op al die andere plekken in de woestijn waar geen water is, wonen dieren en liggen zaden diep begraven in het zand als beschutting voor de hitte van het zand en de zon. Tot het moment dat er een keertje regen valt, eens in de zoveel jaar. Dan bloeit de woestijn en worden nieuwe zaden verspreid tot de volgende regenbui weer komt.

Ook in jou liggen diep begraven zaden te wachten op een regenbui. Die zaden heten inspiratie en waarheid. Waarheid is het moeilijkste plantje om te laten groeien, inspiratie is ook niet makkelijk, maar waarheid is de moeilijkste. Die vergt schone grond, veel geduld en aandacht. Als je dat plantje wilt laten groeien, moet je diep graven bij jezelf naar jezelf en de dingen waar jij echt voor staat. Geen leugens vertellen tegen jezelf, eerlijkheid zoeken en integriteit vinden. Eerlijk zijn tegen iedereen, ook als het pijn doet. Integer zijn, trouw aan jouw idealen, normen en waarden.

Als je dat plantje kan laten groeien en bloeien en je de inspiratie kunt vinden om dat te doen in jouw leven wat goed voor jou voelt, ongeacht wat anderen zeggen, dan kun je laten zien hoe veerkrachtig je bent en wat voor aanpassingsvermogen jij hebt. Net als die kleine zaadjes in de woestijn die zich helemaal hebben aangepast aan de omstandigheden daar, kun jij, ondanks alles om je heen, ondanks de gedachten en uitspraken van anderen, jezelf zijn en tot bloei komen. Als de mooiste woestijnroos die er bestaat.

In Liefde en Licht